Pierwszy okres warunkowy - First Conditional
First Conditional to jedna z częściej używanych struktur gramatycznych w języku angielskim.
Służy do mówienia o przyszłych sytuacjach, które są realne i możliwe do spełnienia, pod warunkiem że coś innego się wydarzy.
Powiem Ci , jak poprawnie tworzyć zdania w pierwszym okresie warunkowym, kiedy go używać, jakich błędów warto unikać oraz co jeszcze wchodzi w miejsce „will” ( czasowniki modalne lub tryb rozkazujący).
Jak zbudować zdanie w pierwszym okresie warunkowym?
Konstrukcja zdań w pierwszym okresie warunkowym jest dość prosta. Składa się z dwóch części:
- If + Present Simple – czyli zdanie warunkowe, które mówi o tym, co musi się wydarzyć, aby coś innego doszło do skutku.
- Will + bezokolicznik – czyli zdanie główne, które opisuje, co się stanie, jeśli warunek zostanie spełniony.
- Zamiast Will może pojawić się czasownik modalny + bezokolicznik lub tryb rozkazujący.
- Uwaga: możesz zaczynać zdanie i od warunku: If i od rezultatu: Will. Nie zmienia to zasady gramatycznej, popatrz na drugie i trzecie zdanie z przykładów.
Przykłady:
If you eat too much, you will feel sick.
Jeśli zjesz za dużo, poczujesz się źle.If he finishes work early, we will go to the cinema.
Jeśli skończy pracę wcześniej, pójdziemy do kina.We will go to the cinema if he finishes work early.
Pójdziemy do kiedy jeśli skończy wcześniej pracę.- If it doesn’t rain, we will have a picnic.
Jeśli nie będzie padać, zrobimy piknik.

Kiedy używać pierwszego okresu warunkowego?
Gdy mówimy o:
- Realnych i możliwych przyszłych zdarzeniach: Wyrażamy warunki, które mogą się spełnić, i opisujemy ich konsekwencje/skutki.
- Planach i decyzjach: Jeśli warunek A zostanie spełniony, podejmiemy działanie B.
- Ostrzeżeniach i poradach: Stosujemy go, aby wskazać na potencjalne skutki naszych decyzji lub działań.
Przykłady:
If you don’t wear a coat, you will catch a cold.
Jeśli nie założysz płaszcza, przeziębisz się.If they arrive on time, we will start the meeting.
Jeśli przyjadą na czas, zaczniemy spotkanie.If you study hard, you will improve your English.
Jeśli będziesz się pilnie uczyć, poprawisz swój angielski.
Użycie czasowników modalnych i trybu rozkazującego w pierwszym okresie warunkowym
Choć podstawowa struktura pierwszego okresu warunkowego wykorzystuje „will” w zdaniu głównym, w rzeczywistości możemy używać również innych czasowników modalnych, takich jak „can”, „may”, „might”, czy „should”, aby wyrazić różne stopnie pewności, możliwości lub konieczności. Można również użyć trybu rozkazującego, aby dawać instrukcje lub rady.
Przykłady z czasownikami modalnymi:
You can watch TV if you finish your homework..
Możesz obejrzeć telewizję, jeśli skończysz odrabiać lekcje.If she studies more, she might pass the exam.
Jeśli będzie więcej się uczyła, może zdać egzamin.If it’s sunny tomorrow, we may go to the beach.
Jeśli jutro będzie słonecznie, może pójdziemy na plażę.If you feel sick, you should see a doctor.
Jeśli czujesz się źle, powinieneś pójść do lekarza.
Przykłady z trybem rozkazującym:
If you see John, tell him to call me.
Jeśli zobaczysz Johna, powiedz mu, żeby do mnie zadzwonił.If you are late, take the next train.
Jeśli się spóźnisz, wsiądź do następnego pociągu.If the meeting ends early, send me the report.
Jeśli spotkanie skończy się wcześniej, wyślij mi raport.
Typowe błędy w użyciu pierwszego okresu warunkowego
Choć konstrukcja pierwszego okresu warunkowego jest prosta, początkujący uczniowie często popełniają pewne błędy. Oto najczęstsze z nich:
Używanie czasu przyszłego po „if”:
Niewłaściwe: If you will study hard, you will pass the exam.
Poprawne: If you study hard, you will pass the exam.Pomijanie „will” w zdaniu głównym:
Niewłaściwe: If it rains, we go home.
Poprawne: If it rains, we will go home.
Generalna uwaga – „nie kalkujmy” z polskiego, czyli nie tłumaczmy polskiego na angielski słowo po słowie, oczekując, że będzie dobrze. W 90% nie będzie i okresy warunkowe w angielskim niestety zawsze będą w grupie „niedobrze”.
Podsumowanie
Pierwszy okres warunkowy (First Conditional) to czesto używana konstrukcja gramatyczna w języku angielskim, wtedy kiedy z logiki wynika, że coś się zadzieje po spełnieniu warunku. Trochę jak nasze co będzie jeśli. Pierwszego okresu warunkowego używamy, jeśli jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że warunek zostanie spełniony.
Pamiętajmy, że najważniejsze jest zachowanie odpowiedniej kolejności czasów: po „if” używamy Present Simple, a w zdaniu głównym – „will” + bezokolicznik. Alternatywnie, zamiast „will” możemy używać czasowników modalnych, takich jak „can” czy „might”, aby wyrazić różne niuanse znaczeniowe, lub trybu rozkazującego, aby dawać instrukcje.
Jeżeli chcesz poczytać więcej o tym jak mówić o przyszłości w angielskim i to wcale nie za pomocą czasu przyszłego, wpadaj poczytać: Present Continuous do mówienia o przyszłości
Kasia